uykusu geldi İstanbul'un, söndürdü kandillerini yedi tepe.
ince uzun bir sokağın arasından aydınlattı çocuğun yüzünü batan güneş.
çocuk gördü acıyı, tatlıyı, umudu, umutsuzluğu...
gördü her şeyin bir anda var olduğu şehri...
korktu yumdu gözlerini ince uzun bir sokağın duvarına.
düşündü, ben neyim diye..
hangi duygusuyum İstanbul'un
hangisi bulmuştu beni bugün?
dün içimde umut vardı
bugün acı dolu bakışlarım...
hangi duydusuyum ben İstanbul'un
bu karmaşada hangisi beni bulur?
attı bi adım, açtı gözlerini ince uzun bir sokağın duvarında
taştan yollarında yürüdü sokağın
ve
uykusu geldi İstanbul'un, söndürdü kandillerini yedi tepe.
Rouge
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder