ve sustum.
sonsuza kadar mı bilmiyorum.
süre "bir müddet".
belkide en iyisi budur bilemiyorum.
"bir müddet" konuşmayarak kafamızı toparlayacağız. (en azından benim "bir müddet" susmaktan-konuşmamaktan anladığım bu. yada ben böyle anlamak istiyor da olabilirim).
dengesiz ruh halimin sayende dengeli olacağını düşünmem ne acı.
oysaki yaklaşık bir sene önce öğrenmiştim, kendinden fazla birine değer verirsen dengen bozulur.
nedeni de şudur ki;
sen değer verirken, sana değer verilmemesi.
karşıda ki fazla değerleri olurken, senin değersiz olman.
bilemiyorum. dedim ya olmayan dengem bozuldu. denge kurabilenle aşk olsun mümkünse. bu sefer bende mutlu olurum belki.
kim bilir?
mutlu olmasam bile alışmaya başlıyorum sanırım dengesizliğime.
rouge
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder